یادداشت مخاطب درباره فیلم #رگ_خواب
بی شک این فیلم را دو بار باید دید, بار اول برای همراه شدن با لحظه لحظه هایی که بر "مینا" میگذرد.برای حس کردن درد جدایی, تنهایی, سادگی و زنانگی سرخورده ی او, برای لمس کردن خنده ها و گریه هایش, و برای همراهی با زندگی "مینا"های جامعه... و بار دوم برای لذت بردن از مجموعه ی یک فیلم خوش ساخت, کارگردانی روان نعمت الله, بازی تحسین برانگیز لیلا حاتمی, برای بیزاری از کاراکتر کامران _ نقشی که پختگی کوروش تهامی را در مسیر بازیگری نشان میدهد _, برای زنی که با علاقه به پسرش به زندگی وصل شده, یا زنی که عشق را به نوعی "خریداری" میکند و برای "پدر",نقشی بدون چهره اما به شدت تاثیرگذار در جریان داستان فیلم.
"رگ خواب" پاشنه ی آشیل انسان های جامعه ی امروزی ست, نه فقط کاراکتر مینا
همه به نوعی به جبران "کمبود عاطفی" که دارند دستاویزی می جویند; یکی چون مینا, با همه ی زنانگی بی پاسخ و سرکوب شده اش, ناخواسته عاشق می شود, یکی عشق را در "فرزند" خلاصه می کند تا زندگی را تاب بیاورد; دیگری عشق را در موفقیت, و موفقیت را در استفاده از موقعیت ها جست و جو می کند بی آن که حجم آسیبی که به آن دیگری رسانده را دریافته باشد...
این فیلم زن را با همه ی وازدگی ها و سرخوردگی های زنانه ش به تصویر نمی کشد; بخش کوچکی از پهنه ی بیکران زن بودن را انتخاب کرده, به زیبایی لمس و زیباتر به تصویرش می کشد.
زیبا از آن نظر که عشق را پلشت نمی کند, رد نمی کند و بالاتر از آن قضاوت هم نمی کند, مینا را به خاطر عاشقی به صلابه نمی کشد, حتی کامران را هم با همه ی نابکاری قضاوت نمیکند... بیننده را در همان ابتدای داستان با روایتِ درد دل های ناگفته ی مینا خطاب به پدرش همراه میکند, همراه با فیلم و همراه با مینا
از همان لحظه که پله های دادسرا را با سر و وضعی به هم ریخته پشت سر می گذارد تا لحظه ای که از پله های اضطراری بالا می رود تا در پناه عشق, لختی بیاساید...
خنده ها, گریه ها, بیم و امید, وابستگی ها و دلبستگی های مینا, عشق و ناامیدی اش, خواب و بیداری, تحقیر و طغیان کردنش همه و همه دیدنی و دردآور و در عین حال هنرمندانه و ستایش پذیر است, چه در بیان داستان و تصاویر فیلم و چه در هنرمندی لیلا حاتمی که بی اغراق یکی از درخشان ترین نقش های ماندگار او در سینمای ایران محسوب می شود.
گفتنی راجع به این فیلم زیاد ست, هر پلان داستانی و هر سکانس دنیایی گفتنی دارد, ولی آنچه را نمی توان وصف کرد مدت زمان همراهی با "مینا" از دید کارگردان "رگ خواب" است. فیلمی که دور از شعار "فمینیست گرایی" و توسط یک مرد ساخته شده,
فیلمی که زندگی ققنوس وار "زن" را به تصویر می کشد...
هنوز هم معتقدم این فیلم را دو بار باید دید...
شیرین رحیمی
🆔 Insta: CinemaTabriz
🆔 Telegram: @Cinema_Tabriz
🆔 Web: Www.CinemaTabriz.Ir
🆚 Robot : @CinemaTabriz_Bot
دیدگاهها
شماهم دیدگاه خود را بنویسید. بعد از تایید سينما تبريز منتشر میشود.